29第二十八回八(8:01)
panclass="character"></span>腿却折了<spanclass="character"></span>今年的恩科<spanclass="character"></span>李永吉却不必再想了<spanclass="character"></span>

  更有周妈妈<spanclass="character"></span>自从得了这故事<spanclass="character"></span>先魔障了几日<spanclass="character"></span>几日过后<spanclass="character"></span>作为一个资深老鸨子<spanclass="character"></span>她自然看到了远大的前景<spanclass="character"></span>于是将梨花院的牌子弃之不用<spanclass="character"></span>请了大家<spanclass="character"></span>写了牌匾<spanclass="character"></span>将好好的花园子正式更名为<spanclass="character"></span>兰若寺<spanclass="character"></span><spanclass="character"></span>

  兰若寺本是野寺的一个称谓<spanclass="character"></span>如今<spanclass="character"></span>在这个空间<spanclass="character"></span>便有了新的味道<spanclass="character"></span>真是善了个斋的的<spanclass="character"></span>没处讲道理去<spanclass="character"></span>

  难不成<spanclass="character"></span>赶明儿有客上门<spanclass="character"></span>周大娘要上前问:<spanclass="character"></span>哎呀<spanclass="character"></span>郎君久没来了<spanclass="character"></span>您要几只艳鬼<spanclass="character"></span><spanclass="character"></span>

  不说那兰若寺或断腿人<spanclass="character"></span>只说顾昭背着手<spanclass="character"></span>溜溜达达的往前院走<spanclass="character"></span>路过花园子的时候<spanclass="character"></span>他见到许多女眷<spanclass="character"></span>有老有小<spanclass="character"></span>那些女眷见到他并不过来<spanclass="character"></span>只是远远的福礼之后<spanclass="character"></span>便扶着丫头的手<spanclass="character"></span>悄悄的退散了<spanclass="character"></span>

  这便是大家闺秀吧<spanclass="character"></span>顾昭表示赞赏<spanclass="character"></span>

  他却不知道<spanclass="character"></span>北边这院子<spanclass="character"></span>多不是郡公府的直系亲<spanclass="cha